Garłacz z Norwich

 

Pochodzenie:

Najstarszy w Anglii garłacz, hodowany zwłaszcza w hrabstwie Norfolk i jego stolicy Norwich

Wrażenie ogólne:

Elegancki, szczupły, bardzo starannie i wytrwale dmuchający się garłacz, mający powyżej środka ciała duże, okrągłe, nadmuchane gardło; o wyprostowanej postawie, tak, że oko leży prawie nad czubkiem środkowego pazura, o wyraźnie żwawym i ufnym charakterze.

Wzorzec: cechy rasowości.

 

Głowa:

Gładka, stosunkowo mała, wysklepiona, czoło umiarkowanie wysokie.

Oczy:

Pomarańczowe do żółtych, u brązowych i płowo-brązowych jaśniejsze, u białych ciemne.

Brew:

Wąska, blada u jasnych,  jasnoszara u ciemnych.

Dziób:

Średnio długi, średnio mocny, kolor dopasowany do upierzenia, woskówki małe, gładkie.

Szyja:

Możliwie długa, gardło bardzo duże, możliwie jak najbardziej w kształcie kuli, oparte na piersi, pokrywające przegub skrzydła, dobrze zaznaczona karkowa część nadmuchanego gardła. Nadęte gardło musi być noszone lekko i pod pełną kontrolą gołębia.

Pierś:

Stosunkowo szeroka, prosta i płaska. Mostek nie może widocznie wystawać.

Plecy:

Szczupłe, średnio długie, stromo opadające, płaskie, między ramionami najszersze, stające się równomiernie i systematycznie coraz węższe w kierunku ogona.

Skrzydła:

Dobrze zamknięte, ciasno przylegające, pokrywające grzbiet, dozwolone lekkie skrzyżowanie lotek.

Ogon:

Stosunkowo krótki, dobrze zamknięty, nie dotykający podłoża.

Nogi:

Więcej niż średnio długie, nie za szeroko rozstawione i osadzone możliwie jak najdalej z tyłu pod ciałem; uda dobrze widoczne i wychodzące prosto z ciała, opierzenie przylegające; stopy nieopierzone.


 

Upierzenie:

Szerokie ale nie za długie, ciasno przylegające, dozwolone trochę luźniejsze na gardle.

 

Rodzaje kolorów:

Jednobarwne białe, sercate w czerni, brązie, niebieskim, czerwonym, żółtym, płowo-brązowym, płowo-niebieskim, płowo-czerwonym, płowo-żółtym.

 

Kolor i rysunek:

Pożądane czyste kolory. U sercatych spodnia część piersi, brzuch, uda i co najmniej 7 lotek - białe. Przez środek gardła rozciąga się biała plama o kształcie półksiężyca, która w miarę możliwości nie powinna sięgać do oczu ani zbiegać się na karku. Na skrzydłach, możliwie blisko przegubu zostaje utworzona przez kilka białych piór róża ( rysunek serca i róży rzadko bywa prawidłowy ). Linia barwy na  piersi powinna przebiegać jak najbardziej w linii prostej . U czarno-, brązowo-, niebiesko-, płowo-brązowo- i płowo-niebiesko sercowatych ogon jest kolorowy, u innych jasny.

 

Duże błędy:

Zbyt ociężałe ( niezgrabne ) ciało, za krótka szyja, słabo nadmuchane gardło, za płaska postawa, za długa tylnia partia ciała, za głęboka lub za szeroka postawa, opierzone stopy, bardzo duże braki w barwie i rysunku

Uwagi do oceny:

Ogólne wrażenie - gardło – postawa - kształt ciała – barwa i rysunek – kolor oczu.

 

 

Grupa IV Dęte

Obrączka numer 8